Ο Εδεσσαϊκός του ’92 συγκίνησε ξανά – Ένα ταξίδι μνήμης στο γήπεδο της Άρνισσας
Μια βραδιά γεμάτη αναμνήσεις, τιμή και ποδοσφαιρικό μεγαλείο έζησε η Άρνισσα τη Δευτέρα 16 Ιουνίου, καθώς το γήπεδο της περιοχής φιλοξένησε μια ξεχωριστή επετειακή εκδήλωση: 33 χρόνια από την ιστορική άνοδο του Εδεσσαϊκού στην Α’ Εθνική. Οι ήρωες του 1992 φόρεσαν ξανά τα ποδοσφαιρικά τους ρούχα και βγήκαν στο χορτάρι, αυτή τη φορά για έναν φιλικό αγώνα απέναντι στην ομάδα των παλαιμάχων της Νάουσας, θυμίζοντας στον κόσμο το πάθος και το ήθος εκείνης της αξέχαστης εποχής. Η επιλογή του αντιπάλου κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν, αφού οι δύο ομάδες είχαν αναμετρηθεί με φόντο την άνοδο, σε ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια εκείνης της σεζόν.
Η νοσταλγία και η συγκίνηση ήταν διάχυτες, με τους θεατές να υποδέχονται θερμά τους παλαίμαχους που κάποτε έγραψαν χρυσή σελίδα στην ποδοσφαιρική ιστορία της Έδεσσας. Το μήνυμα ήταν σαφές: η φλόγα του ποδοσφαίρου δεν σβήνει ποτέ – παραμένει ζωντανή στις καρδιές όσων την υπηρέτησαν με πίστη και πάθος.
Ένα Γήπεδο που Λείπει από την Έδεσσα
Και εδώ, σε αυτή τη στιγμή αναβίωσης του ένδοξου παρελθόντος, αναδύεται μια πικρή αλήθεια που σκιάζει την ποδοσφαιρική υπερηφάνεια της Έδεσσας: η έλλειψη ενός σύγχρονου γηπέδου ποδοσφαίρου στην ίδια την πόλη, ικανού να φιλοξενήσει τέτοιας εμβέλειας γεγονότα. Το γεγονός ότι η εκδήλωση αναγκάστηκε να μεταφερθεί στην Άρνισσα, παρά το άψογο της φιλοξενίας και την οργανωτική της αρτιότητα, υπογραμμίζει ένα χρόνιο πρόβλημα. Πώς είναι δυνατόν μια πόλη με την ποδοσφαιρική ιστορία και την παράδοση της Έδεσσας, μια πόλη που έβγαλε ομάδες στην Α’ Εθνική, να στερείται ενός γηπέδου αντάξιου της ιστορίας της; Αυτή η απουσία είναι ένα στίγμα, μια διαρκής υπενθύμιση ότι, παρά τις επιτυχίες του παρελθόντος, η σημερινή υποδομή δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και τις ανάγκες του τοπικού αθλητισμού. Η ανάγκη για ένα σύγχρονο, λειτουργικό γήπεδο στην Έδεσσα δεν είναι πλέον πολυτέλεια, αλλά επιτακτική ανάγκη.
Η Ενεργή Συμβολή στη Διοργάνωση
Στην επιτυχία της βραδιάς συνέβαλε ουσιαστικά η δημοσιογράφος Δέσποινα Τσεχελίδου, η οποία παρουσίασε και συντόνισε την εκδήλωση με ιδιαίτερη ευαισθησία και γνώση. Η παρουσία της αποτέλεσε έναν ακόμη κρίκο που συνέδεσε το παρελθόν με το παρόν του Εδεσσαϊκού, αποδίδοντας τον απαραίτητο σεβασμό στη μεγάλη ποδοσφαιρική κληρονομιά της ομάδας.
Αξίζουν ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Πρόεδρο του Εδεσσαϊκού, Νίκο Κιουρτζίδη, του οποίου η πρωτοβουλία και η οργανωτική συμβολή ήταν καθοριστικές για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης. Μεράκι, πίστη και αφοσίωση ήταν τα βασικά του όπλα, με σκοπό να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη μιας ένδοξης εποχής.
Τιμητικές Παρουσίες και Αναγνώριση
Το παρόν έδωσαν πολλοί φίλαθλοι, εκπρόσωποι των τοπικών αρχών και άνθρωποι που στήριξαν έμπρακτα την προσπάθεια: από τη διοίκηση του Μ. Αλεξάνδρου Άρνισσας και τον Γιώργο Παπαγιαννίδη που φιλοξένησαν την εκδήλωση, μέχρι τους διαιτητές Σγουρό, Κεσσίσογλου και Γιώτη, τον ιατρό του αγώνα Αστέριο Χατζηλιόντα, και τον Τάσο Σιάνο για την τεχνική επιμέλεια του ήχου, καθώς και τον Δούκλη Τάσο για την αφιλοκερδή βιντεοκάλυψη. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και του Δήμου Έδεσσας, γεγονός που προσέδωσε ακόμη μεγαλύτερο κύρος.
Το φωτογραφικό ρεπορτάζ και τα πλάνα από τη βραδιά αποτυπώνουν τη συγκίνηση και την υπερηφάνεια των πρωταγωνιστών, ενώ δεν έλειψαν και οι βραβεύσεις, δίνοντας ένα επιπλέον τιμητικό στίγμα στην εκδήλωση. Η ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΔΕΣΣΑΪΚΟΥ ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΨΕ.
Γεύμα Αναμνήσεων και Σχεδιασμός για το Μέλλον
Μετά τη λήξη του αγώνα, οι παλαίμαχοι και οι καλεσμένοι παρακάθισαν σε γεύμα που παρέθεσαν ο Δήμος Έδεσσας και η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας στην παραδοσιακή ταβέρνα «Ο Πλάτανος». Σε μια ατμόσφαιρα λιτή αλλά γεμάτη συναίσθημα, οι κουβέντες γύρω από αξέχαστες στιγμές και ποδοσφαιρικές περιπέτειες έδωσαν άλλη διάσταση στην απογευματινή συνάντηση. Λένε πως οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο και όχι άδικα. Η αγάπη των πρωταγωνιστών της ομάδας του 1992 για την πρώτη τους αγάπη, τον ΕΔΕΣΣΑΪΚΟ, ζωντάνεψε ξανά.
Η ιδέα να θεσμοθετηθεί η επέτειος της ανόδου ως ετήσια εκδήλωση κερδίζει πλέον έδαφος, καθώς η απήχηση στον κόσμο έδειξε πως τέτοιες πρωτοβουλίες όχι μόνο συγκινούν, αλλά ενώνουν γενιές. Με την υπόσχεση πως η επέτειος της ανόδου θα γίνει θεσμός και με την ελπίδα πως το αστέρι του ΕΔΕΣΣΑΪΚΟΥ θα μεσουρανεί για πάντα, ο Εδεσσαϊκός έκλεισε το απόγευμα στέλνοντας μήνυμα αισιοδοξίας και συνέχειας.
Το παρελθόν είναι η κληρονομιά. Το μέλλον, η πρόκληση. Καλό καλοκαίρι σε όλους τους φίλους της ομάδας!
Ο Εδεσσαϊκός του ’92 συγκίνησε ξανά – Ένα ταξίδι μνήμης στο γήπεδο της Άρνισσας
