ΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΧΤΙΣΤΗΚΕ ΜΕ… 5 ΣΤΡΕΜΜΑΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ!

Αποκάλυψη-βόμβα από τον Τάκο Δάσκαλο: Βιασύνη και «λάθη» στέρησαν ζωτικό χώρο από την πόλη

Μια αποκάλυψη που αναμένεται να προκαλέσει σάλο στην τοπική κοινωνία της Έδεσσας ήρθε στο φως κατά την πρώτη ενημερωτική συνάντηση για την εκπόνηση του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΤΠΣ) για τον Δήμο. Ο πρώην αντιδήμαρχος Έδεσσας, κ. Τάκος Δάσκαλος, σε μια παρέμβαση-καταπέλτη, αποκάλυψε πως το νέο δημοτικό στάδιο της πόλης, ένα έργο που προοριζόταν να αποτελέσει σύμβολο αθλητικής ανάπτυξης, χτίστηκε με πέντε (5) στρέμματα λιγότερα από όσα αρχικά προβλεπόταν! Μια αποκάλυψη που, εκτός από το προφανές πλήγμα στον αθλητικό χώρο, αφήνει βαριές σκιές για τις διαδικασίες και τις βιαστικές αποφάσεις του παρελθόντος.

Το Χρονικό μιας «Βιαστικής» Απώλειας

Η αλήθεια είναι σκληρή και ο κ. Δασκάλου δεν δίστασε να την εκφράσει με κάθε σαφήνεια. Αναφερόμενος σε μια σειρά από «κακώς κείμενα» και «λάθη» που έχουν κοστίσει στην Έδεσσα, ο πρώην αντιδήμαρχος έθιξε και το θέμα του δημοτικού σταδίου.

«Για το γήπεδο, πιέσαμε για το γήπεδο κάναμε και τελικά τι καταλήξαμε, να γίνει αυτό που έχει γίνει τώρα με πέντε στρέμματα λιγότερο επειδή βιαστήκαμε, το γήπεδο έπρεπε να έχει άλλα πέντε στρέμματα τα οποία προβλεπόταν στο χώρο του γηπέδου. Θέλω να το δείτε και αυτό», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Δασκάλου, απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους και στην αρμόδια αρχή.

Η δήλωση αυτή είναι κάτι παραπάνω από μια απλή αναφορά. Υποδηλώνει μια βιασύνη στην υλοποίηση του έργου, η οποία είχε ως άμεσο και δραματικό αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του χώρου που αρχικά προοριζόταν για το στάδιο. Αυτό σημαίνει ότι ο αθλητικός χώρος, η υποδομή που θα έπρεπε να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Εδεσσαϊκής νεολαίας και των αθλητικών σωματείων για δεκαετίες, είναι ήδη ελλιπής σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό. Πέντε στρέμματα, ένας καθόλου ευκαταφρόνητος χώρος, χάθηκαν, πιθανόν λόγω πιέσεων ή ανεπαρκούς σχεδιασμού, με συνέπειες που θα κληρονομήσει η πόλη.

Σκιές και Αναπάντητα Ερωτήματα

Η αποκάλυψη του κ. Δασκάλου γεννά μια σειρά από σοβαρά ερωτήματα:

• Ποιοι ήταν οι λόγοι αυτής της βιασύνης και της συρρίκνωσης του χώρου;
• Ποιοι φορείς ή πρόσωπα είχαν την ευθύνη για αυτή την απόφαση;
• Υπήρξε διαβούλευση με τους αθλητικούς συλλόγους και τους πολίτες της Έδεσσας για αυτή την αλλαγή;
• Ποιο ήταν το όφελος από μια τέτοια κίνηση, η οποία προφανώς ζημιώνει μακροπρόθεσμα την πόλη;

Η απώλεια πέντε στρεμμάτων από το νέο δημοτικό στάδιο δεν είναι ένα ασήμαντο ζήτημα. Επηρεάζει την επέκταση των αθλητικών εγκαταστάσεων, τη δυνατότητα φιλοξενίας μεγαλύτερων διοργανώσεων, ακόμα και την άνεση και λειτουργικότητα του χώρου για τους αθλητές και τους πολίτες.

Η Πολιτική Διάσταση της Αποκάλυψης

Η παρέμβαση του κ. Δασκάλου, αν και επικεντρώθηκε στην τεχνική διάσταση του θέματος, έχει σαφείς πολιτικές προεκτάσεις. Ως πρώην αντιδήμαρχος με βαθιά γνώση των τεχνικών υπηρεσιών του δήμου, οι δηλώσεις του δεν είναι απλές παρατηρήσεις, αλλά στοχευμένες αποκαλύψεις που αμφισβητούν τη διαχείριση και τον σχεδιασμό έργων κοινού συμφέροντος.

Η επιλογή του κ. Δασκάλου να φέρει στο φως αυτό το ζήτημα, μαζί με άλλα «κακώς κείμενα» του παρελθόντος, όπως η κατεδάφιση του Γυμνασίου «Περικαλές» ή τα προβλήματα με το ΚΤΕΛ και το Βαρόσι, συνθέτει ένα πολιτικό μανιφέστο. Δεν είναι πλέον μόνο μια τεχνική ανάλυση, αλλά μια κριτική στάση απέναντι σε πρακτικές που, κατά τη γνώμη του, πλήγωσαν την Έδεσσα.

Στην Έδεσσα, το όνομα του Τάκου Δασκάλου είναι συνδεδεμένο με την αυτοδιοίκηση. Η δημόσια αυτή παρέμβαση, με την έμφαση στα λάθη και την ανάγκη για σοβαρότητα και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό («να σχεδιάσουμε για τα επόμενα 50 χρόνια»), αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας ενεργού επανεμπλοκής του με τα δημοτικά πράγματα. Η φωνή του, γεμάτη πείρα και γνώση, ακούστηκε δυνατά και πολλοί στην τοπική κοινωνία ήδη κάνουν λόγο για την πιθανή υποψηφιότητά του στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Η αποκάλυψη για τα χαμένα στρέμματα του σταδίου είναι ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση: η εποχή των «βιαστικών» και «αδέξιων» κινήσεων πρέπει να τελειώσει.

Η Έδεσσα, με την εκπόνηση του ΤΠΣ, βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση. Η αποκάλυψη αυτή για το στάδιο αποτελεί μια ισχυρή υπενθύμιση ότι ο σχεδιασμός του μέλλοντος πρέπει να βασίζεται στη διαφάνεια, την ορθολογικότητα και την προστασία του δημόσιου συμφέροντος, αποφεύγοντας τα λάθη που κόστισαν ακριβά στο παρελθόν.

Πέρα από το ζήτημα του Δημοτικού Σταδίου και τα 5 χαμένα στρέμματα (όπως αναδείξαμε στο χθεσινό μας πρωτοσέλιδο), ο κ. Δασκάλου «σάρωσε» μια σειρά από χρόνιες παθογένειες και χαμένες ευκαιρίες που έχουν στοιχήσει ακριβά στην πόλη μας, αφήνοντας πίσω του ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα που συζητείται έντονα στους κύκλους της Πέλλας.

Κισόρτσι, Νεκροταφεία, και ο Φόβος της Πλημμύρας: Μια «Βόμβα» κάτω από την πόλη

Ένα από τα πλέον κρίσιμα ζητήματα που έθιξε ο κ. Δασκάλου αφορά την πολεοδόμηση του Κισόρτσι και τον κίνδυνο πλημμύρας. «Ξεκίνησε η διαδικασία πολεοδόμησης. Έγινε υδρολογική μελέτη. Παρεμπιπτόντως πιστεύω ότι πρέπει να ξαναγίνει υδρολογική μελέτη. Έχουν αλλάξει τα στοιχεία. Μιλάμε για πολλά κυβικά νερού και της λεκάνης του Άγρα και της λεκάνης της Έδεσσας με την Καρκάγια. Διότι στην πλημμύρα του ‘79 μόνο από έναν χείμαρρο είχαμε 100 κυβικά ανά δευτερόλεπτο και τότε πλημμύρισε η πόλη», τόνισε με έμφαση ο πρώην Αντιδήμαρχος. Η αναφορά στην πλημμύρα του ’79 είναι χαρακτηριστική και υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της επικαιροποίησης των μελετών.

Σε άμεση σύνδεση με το υδάτινο πρόβλημα, ο κ. Δασκάλου έθεσε την ανάγκη μελέτης όλων των γεφυρών της πόλης για να διαπιστωθεί η ικανότητά τους να διαχειριστούν μεγάλους όγκους νερού. «Προβλέπεται 22 με 24 κυβικά από τη ΔΕΗ. Εάν εγώ ξέρω σίγουρα ότι η μία γέφυρα δεν χωράει αυτά τα νερά, το τι θα γίνει;», ρώτησε χαρακτηριστικά, υποδεικνύοντας την ανάγκη για παρεμβάσεις στις γέφυρες και την απομάκρυνση σωλήνων ύδρευσης της ΔΕΥΑ που εμποδίζουν τη ροή.

Επιπλέον, επανέφερε το «αγκάθι» της μεταφοράς των νεκροταφείων. «Πρέπει να γίνει πάση θυσία. Είχε οριστεί ένας χώρος, έμεινε έτσι. Και βέβαια μέσα στα νεκροταφεία θα πρέπει να γίνει η εκταφή των στρατιωτών με σεβασμό και αυτό και να γίνει ένα μνημείο για να απελευθερωθεί ο χώρος. Γιατί όλοι δεν τολμάμε να το αγγίξουμε αυτό το θέμα για πολλούς και διάφορους λόγους», υποστήριξε. Ένα θέμα που παραμένει «ταμπού» και που ο κ. Δασκάλου τόλμησε να ανοίξει ξανά.

Χαμένες Ευκαιρίες και «Πληγωμένα» Έργα

Ο πρώην αντιδήμαρχος επί θητείας Γιάννη Σόντρα δεν δίστασε να αναφερθεί σε μια σειρά έργων που, είτε δεν ολοκληρώθηκαν, είτε υλοποιήθηκαν με προβλήματα λόγω ελλιπούς σχεδιασμού ή αντιπαραθέσεων:

• Περιφερειακός Δρόμος: «Η μισή πόλη δεν τον ήθελε γιατί λέει δεν θα περνάνε από την πόλη οι πελάτες για τα μαγαζιά. Λάθος, έγινε ο περιφερειακός και ευτυχώς».
• Βιολογικός Καθαρισμός: Αντιδράσεις για τη δυσοσμία και τους φόβους για τις γειτονικές εκτάσεις.
• Διαμόρφωση 28ης Οκτωβρίου: «Φτάσανε μέχρι το εισαγγελέα κάποιοι και τώρα είναι ένας πανέμορφος δρόμος».
• Μουσείο: «Αναγκαστήκαμε να κάνουμε τροποποίηση της μελέτης, να πάμε σε ένα πάρκο για να το τοποθετήσουμε εκεί και τελικά κάναμε αναθεώρηση και ξαναπήγε στη θέση του και δεν έγινε το μουσείο».
• Βαρόσι: «Μια βραβευμένη μελέτη του ’92… Θα μου πείτε δεν προχώρησε. Τουλάχιστον κάτι από δω και πέρα μπορεί να γίνει. Εάν ακούγαμε κάποιους που φωνάζανε ότι αφήστε μας να χτίσουμε να δώσουμε παροχή αντιπαροχή, καταλαβαίνετε ότι αυτό δεν θα υπήρχε». Ο κ. Δασκάλου τόνισε την έλλειψη κινήτρων από την Πολιτεία ως βασικό ανασταλτικό παράγοντα για την ανάπτυξη του Βαρόσι.
• ΚΤΕΛ: Η χωροθέτησή του στο κέντρο της πόλης και ο αποχαρακτηρισμός του προβλεπόμενου χώρου κοντά στο σταθμό, δημιουργώντας τα σημερινά κυκλοφοριακά προβλήματα.
• Μελέτη Harvard: «Οι μισοί γελούσαν και οι μισοί κοροϊδεύανε, δεν είναι νομίζω ότι θα πρέπει να σοβαρευτούμε πλέον σε αυτή την πόλη».
• Πλατεία Ελευθερίας: Αντιδράσεις για τα ποτάμια.
• Δρόμος Νάουσα-Καϊμακτσαλάν μέσω Γραμματικού: «Αντιδράσαμε εμείς οι Εδεσσαίοι γιατί θα μας φεύγουν οι τουρίστες από κει με αποτέλεσμα τώρα να το κυνηγάμε αν μπορέσουμε αν καταφέρουμε να το εντάξουμε κάπου σε κάποιο πρόγραμμα».

Κρατικά Εμπόδια και Προτάσεις για μια «Νέα Έδεσσα»

Ο κ. Δάσκαλος δεν απέφυγε να επισημάνει και τα εμπόδια που έθεσε η ίδια η Πολιτεία:

• Πάρκο Καταρρακτών: Δικαστικές διαμάχες με το δημόσιο που διεκδικούσε την ιδιοκτησία του χώρου.
• Χώροι Σχολείων: Ο κίνδυνος απώλειας σχολικών χώρων μετά από 15ετία, εάν δεν γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες από τον Δήμο.
• Χιονοδρομικό Καϊμακτσαλάν: Η αρχική απαίτηση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας να βρίσκεται 1000 μέτρα από την κορυφή, η οποία μετά από πιέσεις μειώθηκε στα 500 μέτρα, εξηγώντας γιατί το λιφτ δεν φτάνει στην κορυφή.

Πέρα από την κριτική, ο κ. Δασκάλου κατέθεσε και συγκεκριμένες προτάσεις για το μέλλον της Έδεσσας και της Πέλλας:

• Πεζοδρόμηση των παραποτάμιων δρόμων και διάνοιξη των υπολοίπων, καθώς πολλά σχέδια του 1936 παραμένουν ανεκτέλεστα.
• Οριοθέτηση και εκβάθυνση του ντερεκιού, ειδικά μετά τη γέφυρα των νεκροταφείων.
• Μελέτη για δρόμο από το ΕΠΑΛ προς Πασά Τσαΐρ, με προσοχή στην υψομετρική διαφορά και την πιθανότητα δημιουργίας δεύτερου φράγματος.
• Μελέτη για δρόμο κάτω από τον βράχο μετά το νοσοκομείο προς τον σιδηροδρομικό σταθμό.
• Αξιοποίηση των ισοδύναμων του πράσινου στην περιοχή του πρώτου γυμνασίου και του στρατοπέδου.
• Ένταξη Καραμάν και Αγίου Μάρκου στα σχέδια πολεοδόμησης.
• Ρυμοτομήσεις χωριών: Ο Άγρας και το Μεσημέρι που παραμένουν χωρίς εγκεκριμένα σχέδια.
• Προστασία του χώρου από το φράγμα μέχρι τις πηγές της Καρκάγιας, ώστε να μην δοθεί για οποιαδήποτε άλλη χρήση.
• Πρόσληψη δύο ειδικών συμβούλων από τον Δήμαρχο: Ένας για το στρατηγικό και ένας για το τοπικό πολεοδομικό σχέδιο, για να διασφαλιστεί η σωστή παρακολούθηση και υλοποίηση.

Το Πολιτικό «Ποτάμι» του Δασκάλου

Η παρέμβαση του κ. Δασκάλου ήταν ένα ολιστικό «ξεγύμνωμα» των προβλημάτων που ταλαιπωρούν την Έδεσσα εδώ και δεκαετίες. Η φωνή του, όχι μόνο τεκμηριωμένη, αλλά και φορτισμένη με την αγωνία για το μέλλον της πόλης, δεν άφησε κανέναν αδιάφορο. Η λεπτομερής αναφορά σε «λάθη» και «αντιπαραθέσεις μεταξύ παρατάξεων» που «την πλήρωσε η πόλη», αποτελεί μια ευθεία βολή προς πρακτικές του παρελθόντος και του παρόντος.

Η εμμονή του στην ανάγκη για συναίνεση και η αναφορά του στην προσέγγιση των πρώην Δημάρχων, μαρτυρούν μια προσπάθεια υπέρβασης των μικροπολιτικών συμφερόντων και μια έκκληση για ενότητα. Το «πρέπει να σοβαρευτούμε πλέον σε αυτή την πόλη» είναι μια φράση που συνοψίζει το πνεύμα της παρέμβασής του.

Στους τοπικούς πολιτικούς κύκλους της Πέλλας, η εμφάνιση του κ. Δασκάλου δεν θεωρείται απλώς μια «συμβουλευτική» τοποθέτηση. Η ένταση, η πληρότητα και η στοχοπροσήλωση των λεγομένων του, σε συνδυασμό με την κριτική ματιά στο παρελθόν και τις συγκεκριμένες προτάσεις για το μέλλον, ερμηνεύονται ως σαφές προεκλογικό μήνυμα. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πλέον την ενεργό ενασχόληση του Τάκου Δασκάλου με τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, πιθανώς και ως επικεφαλής παράταξης. Η εμπειρία του, η γνώση του για τα τεχνικά θέματα, αλλά και η πλέον εμφανής του διάθεση να αναλάβει πρωτοβουλίες, τον καθιστούν ένα πρόσωπο που θα παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις.

Η Έδεσσα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Το ΤΠΣ είναι η ευκαιρία της. Η παρέμβαση του Τάκου Δασκάλου αποτελεί ένα ηχηρό «καμπανάκι» για όλους: η πόλη δεν αντέχει άλλα «λάθη» και «αντιπαραθέσεις». Η επόμενη μέρα απαιτεί όραμα, συνεργασία και αποφασιστικότητα. Το ποτάμι του πολεοδομικού σχεδιασμού ξεκίνησε. Μένει να δούμε αν η πόλη θα μπορέσει να πλεύσει στα νερά της ανάπτυξης, μαθαίνοντας από το παρελθόν και αποφεύγοντας τις παγίδες που τόσο ανάγλυφα περιέγραψε ο κ. Δασκάλου