του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Διαβάζοντας στον δεύτερο τόμο της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (ΕΠΕ) την ΙΑ΄ Ομιλία του Ιωάννου του Χρυσοστόμου 3η παράγραφος, κοντοστάθηκα στα λόγια : «Ειπέ γάρ μοι, παρακαλώ, ει τον παίδα τον σον θεάση καθ’ εκάστην απιόντα ημέραν εις το διδασκαλείον, και του χρόνου προϊόντος μηδέν πλέον εκείθεν κερδαίνοντα, άρα ανεκτώς οίσεις ; ουχί δε και τω παιδί μάστιγας επιθήσεις, και τω διδασκάλω μέμψη ; είτα ει μάθοις, ότι τα μεν παρά του διδασκάλου πάντα γεγένηται, και ουδέν λέλειπτε, η δε ραθυμία του παιδός αιτία πάντων καθέστηκε, ουχί πάσαν την αγανάκτησιν επί τον παίδα μεταθήσεις, της αιτίας αφείς τον διδάσκαλον ; … Επεί και ο διδάσκαλος επειδάν ίδη τον μαθητήν μηδέν καρπούμενον παρά της αυτού σπουδής, ουχ ως έτυχεν αλγεί και οδυνάται, ορών εαυτόν μάτην πονούμενον».
Μετάφραση : «Διότι πες μου παρακαλώ, αν παρατηρείς το παιδί σου καθημερινά να πηγαίνει στο σχολείο και ενώ ο καιρός περνάει να μην κερδίζει πλέον τίποτα από εκεί, άραγε θα το ανεχθείς αυτό ; δεν θα βάλεις τιμωρίες και στο παιδί και τον δάσκαλο θα κατηγορήσεις ; έπειτα αν μάθεις ότι ο δάσκαλος έχει κάνει τα πάντα και δεν παρέλειψε τίποτα, η τεμπελιά όμως του παιδιού ήταν η αιτία για όλα, δεν θα μετατοπίσεις όλη την αγανάκτηση στο παιδί, αφού απαλλάξεις τον δάσκαλο από την κατηγορία ; … Διότι και ο δάσκαλος όταν δει τον μαθητή να μην ωφελείται καθόλου από την προσπάθειά του, λυπάται και πονάει πολύ, βλέποντας τον εαυτό του να κοπιάζει μάταια».
Διδάσκω Χημεία στην Α΄ Λυκείου και Βιολογία στην Β΄. Τα τελευταία λόγια του Χρυσοστόμου μου έχουν γίνει πλέον καθημερινό βίωμα. Λύπη και πόνος βλέποντας ότι πάνε χαμένοι όλοι οι κόποι να αποκτήσουν μια σοβαρή γνώση οι μαθητές στις Φυσικές Επιστήμες. Σπάνια θα συναντήσω μαθητή να θέλει να μάθει. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών δεν θέλει να μάθει τίποτα. Πολλοί μαθητές το λένε και ξεκάθαρα «δεν μας ενδιαφέρουν η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία». Όλη την ώρα με το κινητό και να χαζολογάνε. Ξέρετε, επειδή πολλοί μαθητές είναι σίγουρο ότι ούτε θα κοιτάξουν τι μάθημα έχουν την άλλη μέρα, σε πολλά Λύκεια τους έβαλαν ράφια μέσα στην αίθουσα για να τοποθετούν εκεί τα βιβλία τους και να μην κουράζονται να τα κουβαλάνε ! Μήπως απορείτε πως θα διαβάσουν αφού τα βιβλία είναι στο σχολείο ; Απλώς δεν θα διαβάσουν.
Ξέρω, τα απογεύματα πηγαινοέρχονται στα φροντιστήρια για επιλεγμένα μαθήματα στα οποία θα δώσουν κάποτε Πανελλαδικές Εξετάσεις, πηγαινοέρχονται σε φροντιστήρια για εκμάθηση ξένων γλωσσών δια μέσου των οποίων χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι έγινε αλλοίωση της ελληνικής συνείδησης των μαθητών αφού συνεχώς τους μυούν στα ήθη των άλλων λαών, σε γυμναστήρια, σε προπονήσεις, σε … Πόσο κρίμα είναι όμως τα πρωινά τους στα Σχολεία να περνάνε άκαρπα, επειδή δεν ενδιαφέρονται οι πολιτικοί μας να υπάρχει ένα σοβαρό εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα. Βλέπετε κάθε λαός έχει τους άρχοντες που του αξίζουν.
Βέβαια το Υπουργείο Παιδείας μας έβαλε να κάμνουμε αυτοαξιολόγηση στα Σχολεία για να διαβάζει τις εκθέσεις ιδεών που γράφουμε για το πόσο υπέροχα είναι όλα στο Λύκειο. Εντάξει δεν θα βάλουμε στον εαυτό μας και άριστα, για δείξουμε ότι έχουμε περιθώριο βελτίωσης. Ξεκίνησε να μας αξιολογεί για να μας κατατάξει σε άριστους, πολύ καλούς, ικανοποιητικούς, και μη ικανοποιητικούς, αλλά πουθενά δεν βλέπω να κάμνει κάτι για την τεμπελιά των μαθητών που λέει ο Χρυσόστομος. Απεναντίας μάλιστα τους δίνει δικαίωμα για 114 αδικαιολόγητες απουσίες για να φεύγουν όποτε θέλουν από το μάθημα, και το δικαίωμα να περνάνε με μέσο όρο 10 από όλα τα μαθήματα, για να μπορούν να αδιαφορούν για τα μισά μαθήματα.
Δεν θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν καθηγητές που παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις στην δουλειά τους. Για κάποιους συναδέλφους ευχόμουνα να μην έπαιρναν το τμήμα των παιδιών μου. Στο στυλ όμως που ξεκίνησε το Υπουργείο την αξιολόγηση των καθηγητών φοβάμαι ότι δεν θα βγάλει αυτούς μη ικανοποιητικούς, αλλά άλλους που στην πραγματικότητα είναι καλοί, αλλά δεν είναι φανφαρόνοι.
Στο Λύκειο όχι μόνο δεν μπορούμε να τιμωρήσουμε τον μαθητή για την τεμπελιά του, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα αν εμποδίζει και τους άλλους να μάθουν. Ας βρεθούν στο τμήμα μερικοί μαθητές που δεν χαμπαριάζουν τίποτε και το μόνο που μπορεί να κάνει ο καθηγητής είναι να κλαίει την μοίρα του. Σας φαίνονται μήπως εξωπραγματικά αυτά ; Θυμηθείτε τι έγραψε στην επιστολή του ο συνάδελφος Βιολόγος του ΕΠΑΛ, που παραιτήθηκε. Γιατί, αν μια χούφτα μαθητών κάνει κατάληψη του Λυκείου ξέρετε ποιες είναι οι εντολές του Υπουργείου; Κάμνουμε τηλεκπαίδευση μέχρι να βαρεθούν οι καταληψίες μαθητές , τους οποίους δεν τους δεχόμαστε στο τηλεμάθημα κι έτσι θα πιεστούν από τις απουσίες που θα κάμνουν. Φυσικά νομίζει το Υπουργείο ότι οι καταληψίες μας παραδίδουν κατάσταση με τα ονόματά τους. Τώρα κατά πόσο θεωρείται σοβαρό μάθημα η τηλεκπαίδευση ας το αφήσουμε καλύτερα για να μη χαλάσουμε την καύχηση του Υπουργείου.
Βέβαια τα Λύκεια έχουν πολλές δραστηριότητες. Θα απουσιάζουν από τα μαθήματα ομάδες μαθητών όταν θα γίνονται οι αθλητικοί αγώνες και το υπόλοιπο σχολείο χωρίς άδεια για να τους δει, ομάδες μαθητών θα χάνουν μαθήματα για να επισκέπτονται ξένες χώρες, θα απουσιάζουν ομάδες μαθητών για προγράμματα και δεν έχουν τέλος αυτά. Ναι αλλά το Υπουργείο αυτά βλέπει για να μας πει μπράβο. Ας συγκρίνει το Υπουργείο το επίπεδο του μαθήματος Φυσικής Αγωγής τότε που ήμασταν εμείς μαθητές και φορούσαμε φόρμες γυμναστικής, με τώρα που οι μαθητές αθλούνται προσέχοντας να μην ιδρώσουν ! Αυτή είναι η σοβαρή αντιμετώπιση της Παιδείας στην Ελλάδα.
Δεν αισιοδοξώ ότι θα καλυτερεύσει η Παιδεία στην Ελλάδα, αλλά ίσως δεν υπάρχει πλέον και λόγος. Από ότι φαίνεται βρισκόμαστε πολύ κοντά στην πραγματοποίηση αυτών που προφήτεψαν ο προφήτης Ιεζεκιήλ, ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο άγιος Παΐσιος, ο Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός, ο πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης και άλλοι.
Ο Γέροντας π. Γεώργιος Αλευράς που ήταν υποτακτικός του μεγάλου αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου στην ομιλία του με θέμα «Να ακούμε τους προφήτες» είπε : «Στην ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο θα ανακοινώσουν ότι θα πάρουμε την νέα ταυτότητα με το ενσωματωμένο τσιπ. Να μην βιαστούμε να τις πάρουμε, να το τραινάρουμε όσο μπορούμε, επειδή ο άγιος Παΐσιος είχε πει δεν θα προλάβουν να ολοκληρώσουν αυτά με τις ταυτότητες και θ’ αρχίσουν τα μεγάλα γεγονότα. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε πολύ κοντά κι αν έχουμε πίστη στον Χριστό δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα».