Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης
Παιδιά του έχετε καταλάβει; Έχουμε πρόβλημα και μάλιστα χοντρό. Βασικά όλη η Πέλλα έχει πρόβλημα. Είναι μια φράση που μου είπαν το Σάββατο όταν βρέθηκα σε ένα χωριό της Αλμωπίας για κοινωνικούς λόγους. Και φυσικά την άκουσα όχι από πολιτικό, κυβερνητικό, αυτοδιοικητικό, επιμελητηριακό και επαγγελματία, αλλά από έναν συνταξιούχο. Στην ερώτηση που το κατάλαβε, η απάντηση αφενός με αφόπλισε, αφετέρου με προβλημάτισε: Παίρνω σύνταξη 1.250 ευρώ και στις 20 του μήνα δεν έχω φράγκο…
Ήταν τόσο κοινή και απλή η αποκάλυψη του, που αισθάνθηκα άσχημα γιατί τόσο καιρό δεν μπορούσα να την κατανοήσω … Ίσως γιατί ζούμε στον μικρόκοσμο μας και σε μια γυάλινη σφαίρα που νομίζουμε ότι τίποτα δεν μας πιάνει, ενώ δίπλα μας βουλιάζει ο Τιτανικός…
Και πρακτικά να το δούμε κάπως έτσι είναι. Δυστυχώς είμαστε και ο τελευταίος νομός σε σύγκριση με τους άλλους της περιφέρειας, με υστέρηση σε έργα υποδομών και στο κομμάτι του τουρισμού που μας αναλογεί. Νοσεί κυριολεκτικά ο πρωτογενής τομέας και αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα, που εκφράστηκαν και πρόσφατα με τις διαμαρτυρίες τους, με τη λειψυδρία, την έλλειψη βασικών έργων και υποδομών που θα βελτίωναν κατά πολύ την κατάσταση, με τους μικρούς κλήρους και παραγωγή, αλλά και τις χαμηλές τιμές.
Οι αγρότες όμως ήταν και οι τροφοδότες για την αγορά και κινητήριος μοχλός για την ανοικοδόμηση της λόγω της αστυφιλίας. Φοιτητές στην Πέλλα δεν υπάρχουν καθώς μιας και τους μονοπωλεί η Δυτική Μακεδονία.
Και όσο για τις χαμηλές σε αγοραστική αξία μισθούς και συντάξεις των άλλων εν δυνάμει καταναλωτών, αυτές κινούνται πλέον σε χαμηλά επίπεδα. Ροκανίζονται από την συνεχιζόμενη ακρίβεια σε πολλά επίπεδα. Θα πρέπει λοιπόν άμεσα οι πολιτικοί μας να καταλάβουν ότι αποτελεί μονόδρομο για το νομό μας να στοχεύσει σε έργα και δράσεις που θα φέρουν άμεσα χρήμα στην περιοχή μας, είτε μέσω αύξησης των εξαγωγών, είτε με την εκμετάλλευση των πλεονεκτημάτων που έχουμε από το τουριστικό ρεύμα.
Η Πέλλα των 4 εποχών λέγαμε κάποτε… Η Πέλλα με τα Λουτρά, την πλούσια ιστορία και το Μουσείο της Πέλλας, με τους Καταρράκτες και το Χιονοδρομικό. Η Πέλλα που δεν εκμεταλλεύεται τίποτα από τα παραπάνω. Τεράστια ευθύνη έχουν και οι ΟΤΑ της περιοχής μας που κοιτούν το δένδρο και χάνουν το δάσος. Που αντί να ενωθούν με ένα κοινό brand name, την Πέλλα, ο καθένας τραβά δεξιά και αριστερά και τσαλαβουτά. Στον τουριστικό τομέα ακόμη ψάχνουμε τον προσανατολισμό μας και την ταυτότητα μας.
Το βαρόσι στην Έδεσσα καταρρέει ενώ σε άλλες γειτονικές πόλεις, τα ιστορικά κέντρα γνωρίζουν άνθηση. Η Δημοτική αρχή όμως παραμένει απαθής και χωρίς πυξίδα. Γενικότερα υπάρχει μια τεράστια ασυνεννοησία μεταξύ των φορέων, ο καθένας λειτουργεί κατά μόνας και όλοι προσπαθούν να έχουν το δικό τους αναπτυξιακό και στρατηγικό σχέδιο για να εντυπωσιάσουν. Θαρρείς και όλα δεν μπορούν να συγκεραστούν κάτω από μια ομπρέλα συνεργασίας.
Συνεπώς είναι ανάγκη να στοχεύσουν όλοι μαζί σε λίγα και συγκεκριμένα ζητήματα αιχμής και να τα προωθήσουν, να λειτουργήσουν ενωτικά και να τα διεκδικήσουν σθεναρά και επίμονα.
Επιμελητήρια, βουλευτές, περιφέρεια και δήμοι, για να πάψουν να αναμασάνε τα ίδια και τα ίδια, χωρίς να γίνεται τελικά τίποτα στο νομό
Θα πρέπει να οργανωθεί ένα αναπτυξιακό συνέδριο στον τόπο μας με την συμμετοχή όλων και να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι, αλλά με τόλμη και αποφασιστικότητα και να τα πουν έξω από το δόντια αλλά και να αναλάβουν και οι ίδιοι δεσμεύσεις και ευθύνες σε αυτά που θα συμφωνήσουν από κοινού.
Και να τα διεκδικήσουν αφήνοντας στην άκρη τα προσωπικά, πολιτικά και κομματικά συμφέροντα. Και αυτό το οφείλουν στους πολίτες αυτού του τόπου, πέραν από τις ανούσιες διαμάχες, την άγονη κριτική και τις επίπλαστες διαφορές. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι η ισχύς στη διεκδίκηση επιτυγχάνεται μόνο εν τη ενώσει.