Γράφει ο Χρήστος Δημητριάδης
Πολύ κουβέντα γίνεται για τις αλλαγές στο Σύνταγμα, ιδιαιτέρως για το άρθρο 16 και τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, μια συζήτηση παρεξηγημένη υπό την έννοια ότι στο παιχνίδι των ιδιωτικών πανεπιστημίων θα μπορούσαν να μπουν οι Δήμοι στην λογική όμως των Νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου. Άρα, δεν είναι όλες οι επιλογές λάθος ούτε θα πρέπει να καταδικάζουμε στον βωμό της ιδεολογίας απόψεις που μπορεί να βοηθήσουν…
Μια ακόμη αλλαγή που όμως χρειάζεται η Χώρα, ιδιαίτερα στην αυτοδιοίκηση, είναι η αλλαγή του Συντάγματος αναφορικά με τους βαθμούς αυτοδιοίκησης. Έτσι, θα πρέπει να υπάρξουν τρεις βαθμοί αυτοδιοίκησης ώστε να δημιουργηθούν νέα σχήματα στην πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση.
Σήμερα, η Ευρώπη έχει καταλάβει πως τα μεγάλα μητροπολιτικά αυτοδιοικητικά σχήματα δεν έχουν μέλλον. Η Γαλλία στην μεγάλη μεταρρύθμιση του 2018 πολλαπλασίασε αρκετούς Δήμους ιδιαίτερα σε ορεινές και αδύναμες περιοχές. Στόχος είναι να κρατηθούν τα χωριά ζωντανά, ενεργά και με τις δομές όρθιες. Σε αυτή την λογική ο μέσος όρος των Δήμων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ξεπερνά τους 5.000 κατοίκους.
Στην Πέλλα όμως για παράδειγμα ο μέσος όρος είναι πάνω από 20.000!!! Βέβαια στις πιο πολλές Χώρες υπάρχουν οι κοινότητες χωριστά ως πρώτος βαθμός αυτοδιοίκησης, οι Δήμοι ως δεύτερος και ως τρίτος είτε οι νομαρχίες, είτε οι Περιφέρειες είτε τα κρατίδια.
Στην Ελλάδα δυστυχώς ο νομοθέτης που προβλέπει δυο βαθμούς, μας κρατά δέσμιους στην λογική ότι θα πρέπει να έχουμε 5.500 και πλέον Δημοτικές Κοινότητες με 25.000 εκλεγμένους συμβούλους και προέδρους χωρίς καμιά αρμοδιότητα καθώς Δήμους που δεν μπορούν να ελέγχουν τα διοικητικά τους όρια καθώς ξεπερνούν κατά πολύ των δυνατοτήτων που έχουν…
Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ισχυρή και δυνατή αυτοδιοίκηση γιατί όχι να πάει σε τρεις βαθμούς αυτοδιοίκησης αξιοποιώντας ως ξεχωριστά νομικά πρόσωπά τους 1.000 και πλέον καποδιστριακούς Δήμους που πλέον είναι Δημοτικές ενότητες, να καταργήσει τις τοπικές κοινότητες και να δημιουργήσει μια νέα λογική τριχοτομώντας αρμοδιότητες ώστε να υπάρξει ισόρροπη ανάπτυξη από την μια και από την άλλη οι Δήμοι να αποτελέσουν αναπτυξιακό όχημα για την επόμενη μέρα. Μόνο έτσι η χώρα θα πάει μπροστά και επιτέλους οι δομές της θα έχουν και λόγο ύπαρξης αλλά και ουσιαστικές αρμοδιότητες.